16 Ağustos 2011 Salı

hep sıkıntı anlatmayalım değilmi?

Hayatımız zorluklarla geçti ama ben çocukluğumuda,kardeş ilişkilerimizide olaylarıda hep güzel tarafından düşünürüm.Herşeyi hüzünlü tarafından bakarsak o günleri üzülüyoruz deyip hatırlamak istemeyiz.Ben aksine aklımda kalan tüm anıların birini dahi unutmak istemiyorum ve her bir araya gelişimizde güzel birer anı olarak hatırlayıp konuşmak istiyorum.Sıkıntılarımız dediğim gibi çoktu ama işin güzel tarafı, bizler hiç kopmadan birbirimize kenetlenerek sıkıntıları aştık.Bu başarının tek mimarı vardı oda ANNEM! Siz annenizi ne kadar sevdiniz?Ben çok çok sevdim.Anlatacağım herşeyde annemin payı büyük.Aslında ben çocukken yaptığımız yaramazlıkları,aile içi sohbetlerimizde anlattıklarımı yazacaktım,ama bir girişi olmadanda yazamadım.Kısa kısa olayları anlatırken Annemi işte o zaman daha iyi tanıyacaksınız.Eğer bu yazdığıma amatörce hikaye dersek işte annem bu hikayenin baş kahramanı.  Haaa!başka kahramanlarda var tabiiki!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder