16 Ağustos 2011 Salı

kaldığımız yerden devam

Çalıştığı fabrikanın kapanması,yeniden iş aramak zorunda kalışı,bulduğu işin verdiği yorgunluk babamı halsiz ve bitkin olarak eve getiriyordu.İçtiği sigara ve çayında etkisiyle vücudu çok yorgundu.
bir akşam işten yorgun gelip ayaklarını her akşam yaptığı gibi duvara dayayarak dinlendirdikten sonra bizlerle ilgilenip sohbet ettikten sonr(ki bunu her akşam yapardı) yorgun bir şekilde yattı.Gecenin bir yarısı biz annemin ağlama bağırmasıyla uyandık,babam yatağında kalp krizi geçirerek vefat etmişti.Bizleri bundan sonra hiç bilmediğimiz bir hayat,zorluklar ve sıkıntılar bekliyordu.Hiç birimiz bunun farkında değildik.Annem ve Yüksel abim haricinde.Nasıl olsunki hepimiz çocuğuz,en küçüğümüz 2yaşında.Ama büyüyeceğiz,hemde hızlı bir şekilde yaşımızdan daha olgun,sıkıntılara daha dayanıklı,değişen hayatımıza alışmaya çalışarak.Hiçte kolay olmadı ama....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder