hastanedeyim

Ortaokul sonlardayım,bu dönemde bende bir iştahsızlık,yorgunluk hali oluştu.Annem sürekli doktorlara götürüyor ama hep aynı şeyler söyleyip,iştah şurubu,ilaçlar veriyorlar.Hızlı kilo kaybım arkadaşlar arasında şaka konusu olmuştu.Cebine taş koy yoksa uçarsın diye bana takılırlardı.Annemin hoşuna gitmiyordu kilo verişim."Okula koyduğum ekmeği yemiyormusun sen"dediğinde "yiyorum anne"demiştim.Ama annem ekmeği boş yediğimi bilmiyordu çünkü,ben ve Veysel abim bize konulan ekmeğin içindeki peyniri çıkarıp,Göksel'in beslenme çantasındaki peynir tabağına koyuyorduk.Nasıl olsa bizimki ekmeğin içinde görünmüyor,ama onunki tabakta.Az olmasın,arkadaşlarının yanında mahçup olmasın diye,sokak başında bu işi yapardık.Kilo kaybımın bununla bir alakası yoktu,sürekli uyku halide oluşmaya başladı.Annem birkez daha hastaneye götürdü,yine aynı şeyler söylenince,annemin hiç görmediğim yanını gördüm.Odada bağırmaya başladı"aylardır aynı şeyleri verip eve gönderiyorsunuz,kızım gitgide kötüleşiyor.Eğer çocuğuma birşey olursa karışmam artık,sizi şikayet ederim."Doktor"hanım dur sakin ol,bir daha muayena edelim"dediğinde annem"muayene değil,ben ciğer filmi istiyorum"dedi.Canım senin istemenle olurmu film,falan deselerde annem diretti."Ben astım bronşit hastasıyım,kızımın hali hoşuma gitmiyor.Korkuyorum ondada olacak diye"deyince doktor ciğer filmimi istedi.Sonuç;ciğerler su toplamış,acil hastaneye yatış.Ben tek başıma yastanede yatmaktan korkuyorum,ağlıyorum.Annem çaresiz"yatacaksın,yoksa iyileşemezsin"diyor.Sonunda yatış günüm geldi Validebağ öğretmen hastanesi.Biz İstanbul'un avrupa yakasında,hastane anadolu yakasında,yol çok uzun.Vapur iskelesine geldik,elimde hastanede kullanacağım eşyaların olduğu çanta,annemin peşinden gidiyorum.Ben küçüklüğümden beri kitapları çok severim.Elime geçen herşeyi okurum,birde bana yeni kitap alınırsa değmeyin keyfime.Annem bu huyumu bilir,beni teselli etmek için iskeledeki seyyar kitapçının önünde durup"hadi gel sana kitap alayım"dedi.Okulda arkadaşlar arasında çok konuşulan -yılanı öldürseler-kitabını aradım,yoktu.O arada vapur geldi biz kitap alamadan vapura bindik.Ben ağlıyorum,annem kitaba ağladığımı zannedip"üzülmü alırım o kitabı sana"dedi.Ben kitaba ağlamıyordumki.Neyse ben hastaneye yattım,kansızlık çok fazla dediler her gün kan iğnesi,ilaçlar.Hafta sonu ziyaretçi günü annem geldiğinde çantasından bir kitap çıkardı"bak bakalım doğru kitapmı almışım?sen o gün adama söylerken duymuştum,yılan falan diyordun.Bende aldığım yere sordum budur abla dediler.Bumu?"Baktım,evet tastamam doğru kitabı almıştı,hemen boynuna sarıldım.Sarılınca anladımki annemi çok özlemişim,yine ağlamaya başladım.Annem haftaya gelemiyeceğini ama Yüksel abimin geleceğini söyledi.Hemde bir sürü kitap getirecekti.Annem gittikten sonra ben kitabı bir solukta okudum,abimin gelişini bekliyorum.Hafta sonu geldi, sabırsızlanıyorum,kaç kitap getirecek abim.Ama abim bir türlü gelmedi,saatler geçti abim yok.Nede olsa çocuğum,ağlamaklı yatağımın içinde otururken,koğuştaki diğer hastalar"hadi git bizlerede kendinede bisküvi al"deyip elime para verdiler.Danışmanın önünden geçerken,bir adamın danışmadaki kızla konuştuklarını duydum.Adamın sesi bizim okulun müdür yardımcısı Murat beye çok benziyordu.Biraz daha yaklaştım,yüzünü göremiyordum ama "hanımefendi çok uzaktan geldik,görüş saati doldu ne demek?Öğrencimizi görmedenmi gidelim,bahçede arkadaşları,öğretmeni bekliyor"deyince ben Murat beyin boynuna sarıldım.Adamcağız neye uğradığını şaşırmıştı.Hemen başhekime gittik,yazılı izin aldık,bahçedeki görevliye verdik.Sınıfın neredeyse yarısı gelmişti,birde edebiyat öğretmenim Keriman hanım.Arkadaşlar eli kolu dolu gelmişler,hediyeler çiçekler yiyecekler.Yarım saat oturduk,sonra gittiler,ben kollarım dolu bir halde odaya döndüğümde,odadakiler şaşkın bana bakıyorlardı."Biz seni kantine gönderdik sen nereye gittinde gelemedin?hem bunlarda ne"dediler.Benim ağzım kulaklarımda olanları anlattım.Bunun üzerine abimde kısa süreli izin alıp odaya geldi,vapuru kaçırmış.Elinde kocaman bir çanta,bana kitaplar getirmiş.Abim gittikten sonra bütün kitapları yatağın üstüne koyup hepsine dokundum.Önce hangisini okuyacağıma karar veremiyordum.Odadaki diğer hastalar artık benden ümidi kesmişlerdi,biliyorlardıki kitap varsa ben hiç birşeyle ilgilenmem.Öylede oldu,bir ay hastanede yattım,abim kitap yetiştiremiyordu bana.Polisiye,romantik,yabancı,türk.Ne bulursa getiriyordu.Ben 10 kilo alarak oradan ayrıldım,hastalıktanda tamamen kurtuldum.Annemin sayesinde.....